Gevoelsleeftijd

Als iemand aan me vraagt hoe oud ik ben vertel ik mijn leeftijd. Enigszins murmelend komt het eruit, maar mooier kan ik het niet maken. Ik ben nu eenmaal 47. Als je me naar mijn gevoelsleeftijd vraagt dan ben ik 36. 36… waarom 36? Weet ik niet, zo voelt dat gewoon. Een leeftijd waarbij ik al wat geschiedenis heb gemaakt met nog een strak velletje. Kijkend in de spiegel zie ik echt wel dat ik geen 36 meer ben, maar qua flexibiliteit in mijn huid zou ik het wel weer even willen zijn. Ja, ik heb het over rimpels. Ik merk dat ik stiekem veel tijd besteed aan verzorgen, reinigen, masseren en allerlei ander noodzakelijk kwaad. Mijn kast staat er zeg maar bol van. Puur uiterlijk gezien slaat de tand des tijds soms ongenadig toe. Op stap gaan tot in de kleine uurtjes is er niet meer bij, daarvoor moet geboet worden. Niet alleen de kater die verjaagd moet worden, maar ook mijn gezicht heeft een halve dag nodig om weer uit de kreukels te komen. Ik zie de kraaienpootjes, de lijntjes rond mijn ogen waar zich de boel ophoopt gedurende de dag.

Ik ben dus naarmate ik ouder word steeds minder make-up gaan gebruiken, omdat het alleen maar benadrukte. Vroeger kon ik van mijn ogen ware kunstwerken maken en stond ik bekend om mijn vuurrode lippen. Nu volsta ik dikwijls met wat mascara (waarbij de Make-up Studio False Lash Effect 4D Original Extra Black never nooit ontbreekt op mijn wimpers), een soft lijntje rondom mijn ogen en wat gloss op mijn lippen. Als ik wil uitpakken laat ik een pro, Anouk de Groot, eigenaresse van Make-Up studio Eindhoven, op me los en die haalt dan het beste weer vakkundig in me naar boven. Ze geeft me gedegen advies voor mijn ouder wordend velletje met aangepaste producten en gereedschap waar ik dan zelf mee aan de slag kan.

Nog volle lippen, gezegend met dik vol haar en de twinkeling nog steeds duidelijk zichtbaar in mijn ogen mag ik nog niet klagen. Dat maakt weer een hoop goed en dat zie ik dan ook. Ik heb een dochter die me iedere keer weer fantastisch weet te fotograferen en er zit een goede filter op mijn telefoon, maar wie houdt ik nu eigenlijk voor de gek? In de eerste plaats natuurlijk mezelf. Een Ego ding, want ook ik wil graag de eeuwige jeugd een beetje handhaven. De meeste van mijn rimpels zijn ontstaan door veel te lachen. En zij bepalen dus ook de mimiek in mijn gezicht. Zou ik deze platleggen dan krijg ik een uitdrukkingsloos gezicht en is Monique niet meer Monique. Oké, ik weet dat ‘uitstraling’ bepalend is naar anderen toe, maar ik hou de verpakking ook graag soepel en aantrekkelijk. En even lekker klagen lucht op en brengt het weer in perspectief.  Zou ik toch iets anders overwegen om het geheel wat zachter te maken? Of gracieus ouder worden? Ik ben er nog niet helemaal uit…1 ding weet ik wel, mijn leven is in ieder geval leuker als ik lach!

Wil je hier op reageren laat dan zeker een reactie achter! Ik ben benieuwd of anderen zich hierin herkennen!

Monique ♥

7 september 2015 by krachtigmooi | 4 Comments