Perfectie

Perfectie in het uiterlijk. Waar ligt de grens? Ik ben nu 40 plusser en vind het belangrijk om er goed uit te zien en me te verzorgen. In de eerste plaats voor mezelf. Buiten dat heb ik dat van huis uit meegekregen. Er is me ook altijd verteld dat ik er mag zijn zoals ik ben. ‘Klein maar fijn’, zei mijn vader dan tegen me, als ik weer eens mopperde over mijn “kleinzijn” en altijd op de kinderafdeling mijn broeken moest kopen. ‘Ben maar niet bang meisje, ze zien je toch wel’. Dat gaf me uiteindelijk zelfvertrouwen en met dat zinnetje legde hij een basis!

Nu word ik ouder en mijn gezicht heeft in de ochtend wat meer tijd nodig om uit de kreukels te komen. Het hoort bij het ouder worden en heb de wetenschap dat het rond het middaguur weer wat is bijgetrokken. Een goede crème, veel water drinken en af en toe op tijd gaan slapen helpen er in ieder geval bij. Lukt niet altijd, maar ik start iedere keer met goede wil. Ook mijn kledingkeuze heeft zich met de jaren gevormd. Ik laat daar af en toe mijn dochters ook eens kritisch naar kijken om er niet ‘hotter than my daughter’ bij te lopen. So far so good, maar wat me opvalt is dat alles tegenwoordig ‘maakbaar is’. Niets is meer te gek. Niets is meer écht. Niets is meer zoals vroeger… Hmm… nu begeef ik me misschien op glad ijs en ga klinken als een ouderwetse muts. Dus ga ik dat even toelichten. In deze blog ga ik wat dingen benoemen die ik vroeger niet kende. Althans, misschien waren ze er wel, maar ik was er niet mee bezig.

FULL LIPS

De injectables die zorgen voor vollere lippen. Destijds waren deze ‘niet-maakbaar’. Nu ben ikzelf gezegend met volle lippen dus daar dacht ik niet over na. Waren anderen daar vroeger wel mee bezig? Nee, denk het niet, althans ik hoorde daar nooit iemand over. Je had nu eenmaal dunne of vollere lippen. Dat was geen gespreksonderwerp. Tegenwoordig is alles mogelijk. Alles is ‘maakbaar’. Is dat erg? Dat mag ieder voor zich weten. Wat ik wel erg vind is dat hele jonge meisjes, opgroeien met het idee dat zij niet ‘voldoen’ of dat alles ‘maakbaar’ is. Dit getuige allerlei selfies van strakke lichamen, volle lippen, barbieogen met onnatuurlijke lange wimpers en grote borsten.

VAN CUP B NAAR CUP D

Borsten! Maakbaar met toestemming van je ouders en al op jonge leeftijd. Waarom snijden in een gezond jong lichaam wat nog niet eens volgroeid is? Als er een medische noodzaak is wordt het een ander verhaal. Ik heb het dan over een verkleining, niet over een vergroting met als doel om ‘mooier’ of ‘perfecter’ te worden. Dat vind ik toch wel zorgelijk. Durven we niet meer authentiek te zijn? Als ik naar foto’s kijk van jonge meiden heeft het allemaal lang gestyled haar, een strakke skinny, een grote zonnebril, grote borsten en pruillipjes. Geen onderscheid meer, leeftijd is niet meer te raden en ze lijken allemaal hetzelfde…

ZESTIEN JAAR OF VEERTIG PLUSSER

Kijk je er anders tegenaan als je veertig plus bent dan wanneer je 16 bent? Het lijkt erop van niet. Waar is de grens? In mijn beleving hebben ouders een voorbeeldfunctie. Maar als we zelf grijpen naar allerlei attributen om onszelf mooier en perfecter te maken wat heeft dat dan voor effect op onze kroost? Het is ondertussen ingeburgerd. We kijken nergens meer van op. Of toch wel?

PERFECT OF PERFECTIONISME

Het lijkt wel alsof we steeds perfecter willen zijn. Waar ligt de grens? Ik wil met deze blog niet pretenderen dat ik tegen cosmetische ingrepen ben. In sommige gevallen is het echt een toegevoegde waarde, maar in mijn beleving mag de leeftijd van die jonge meiden wat worden opgeschroefd. Laat eerst je lichaam volgroeien en maak dan pas een keuze. De keuze wordt dan bewuster of soms niet meer gemaakt. Ik kom nu in deze fase met 2 dochters. Ook zij worstelen met onzekerheden en beleven hun zogenaamde imperfecties. Ik probeer mijn dochters mee te geven dat ze mooi zijn zoals ze zijn en dat ik ook trots ben op wie ze ‘zijn’. Ik benoem wat hun onderscheidt van een ander en dat ze dát uniek maakt. Dat ze ‘anders’ mogen zijn en niet mee hoeven te lopen met het gros.

Alles begint tenslotte met een mooie binnenkant en dat wordt zichtbaar aan de buitenkant; ‘Voel je lekker in je velletje, dat straal je dan uit’. Daar ligt voor mij de grens en dat is dan weer niet leeftijdgebonden! 😉

Monique ♥

Wil je hierop reageren, laat dan hieronder ↓ je reactie achter!

17 juli 2015 by krachtigmooi | 2 Comments