Comfort Zone. Eruit stappen of erin blijven? Wat is dat nu? Belangrijker nog moet je er iets mee of juist niet? Alles wat ik schrijf is vanuit mijn beleving. In een wereld waarin we zoveel moeten, moeten we ook onze grenzen verleggen, moeten we uit onze Comfort Zone stappen en moeten we ons bovenal constant vernieuwen. Hoe vermoeiend.. Ik persoonlijk kan daar niet zoveel mee. Ik word juist rustig in die Comfort Zone.
Waarheid?
Uit je Comfort Zone stappen is een populaire boodschap onder trainers en andere zelfhulpgoeroes. Zij vertellen me maar al te graag dat je uit deze Zone moet komen om succesvol te worden. Wie altijd binnen zijn ‘Comfort Zone’ blijft, eindigt volgens deze mensen als een tja… hoe zal ik het noemen…. Iemand die nooit iets écht bereikt.
Maar waar baseren ze dat op?
Ik pak Johan Cruijff als voorbeeld. Was Johan Cruijff echt zo succesvol geworden als hij iedere dag uit zijn Comfort Zone was gekomen? Of was hij juist succesvol omdat hij daar juist in bleef zitten? De voetbalwereld was de wereld van Johan Cruijff en juist door in dat wereldje te blijven en daar in te trainen heeft hij zich ontwikkeld tot beste voetballer en tevens wereldster. Als hij uit zijn Comfort Zone was getreden en iedere dag een andere sport was gaan beoefenen, was hij wellicht nooit zo ver gekomen. Ik noem dat doen waar je goed in bent.
Geloofwaardig?
Het vreemde van de boodschap ‘uit je comfort zone treden’ is ook nog eens dat alle trainers etc. die me aanspoorde om hier uit te komen, zelf natuurlijk er gewoon middenin staan. Even een optelsommetje. Zo’n trainer geeft misschien wel 4-5 seminars in een week en heeft meestal een gestroomlijnd verhaal klaar dat hij/zij met de nodige swung aan zijn publiek vertelt. Maar hoe geloofwaardig is de boodschap dat je uit je comfort zone moet komen, terwijl hij/zij er zelf middenin staat? Oké, oké het klinkt lekker, dat uit je Comfort Zone komen. Het heeft iets rebels, iets innovatiefs, maar als iedereen het doet zijn we daar dan wel zo bij gebaat? Ik heb daarin nog mijn vraagtekens..
Maar hoe kijk ik er persoonlijk naar?
Het begint ermee dat mijn hele Comfort Zone niet zomaar van de ene op de andere dag is ontstaan. Daar zit jaren tijd, veel moeite en energie in. Mijn eigen veilige plek heb ik gecreëerd. En nu zou ik die veilige plek moeten opgeven? Voor wie en waarvoor? Het voelt er veilig en daar heb ik zelf voor gezorgd. En het feit dat ik me er veilig voel kan ik alles veel beter aan en overzien. Meerdere die zo’n plek hebben gecreëerd kunnen dat beamen. Je hebt minder last van bepaalde zaken zoals competitie, geldingsdrang, jaloezie of afgunst. En dat voelt prettig voor mezelf, als wel voor anderen.
Wanneer ik mezelf omring door een door mezelf gecreëerde bekende zone, lacht het leven me toe. En dat is weer goed voor mijn zelfvertrouwen. Dat wil ik graag zo houden. Ik kan er dus lekker mezelf zijn. Hoe mooi is dat? Comfort Zone dus voor mij een plusje.
Maar wat is ‘comfort’ nu eigenlijk?
Voor mij is dat dus lekker mijn eigen tijd in te kunnen delen. Niets doen wat me opgelegd wordt door een ander. En maak hier en daar een zijstap. Vaak intuïtief en dan ben ik op zijn best. Maar ook lekker comfortabel met een dekentje en een boekje relaxt op de bank. Even niets moeten. Maar dat is heel persoonlijk natuurlijk. In mijn beleving; Life is too short for Comfort Zone Stress. En al helemaal om gestressed te worden over iets dat buiten je Comfort Zone is, laat staan voor alle zogenaamde kansen die al dan niet nog op je liggen te wachten. Ze pakken wanneer dat fijn voelt en niet omdat een ander je er zo nodig naartoe wil duwen.
Ik zeg maar zo: “Home is where my Comfort Zone is! ;-).
Monique ♥