Eenzaamheid… Ergens las ik dat bijna 4 miljoen mensen in Nederland zich wel eens eenzaam voelt. Ongeveer 1 miljoen daarvan voelt zich zelfs extreem eenzaam. Zorgwekkend… In hetzelfde stuk las ik dat ook veel studenten hiermee kampen. Pff… dat vind ik toch wel heftig aangezien contact met anderen toch een van de meest fundamentele levensbehoeftes is. Zeker nu mijn oudste dochter is gestart op het voortgezet onderwijs, waarbij ik natuurlijk ook veel on-line verkeer zie. En als dat al zo jong begint is dat wel iets wat ik zeker in de gaten ga houden.
Door eenzaamheid voelen veel mensen zich somber of raken zij in een depressie. Als ik aan mijn eigen studententijd denk, denk ik aan vrienden, vrijheid, gezelligheid, feesten, ontdekken en nog meer nieuwe vrienden maken. Een hele mooie tijd in mijn leven. Waar komt dan nu dat eenzame gevoel bij de huidige generatie dan vandaan?
Eenzaamheid is een gebrek aan het ervaren van verbondenheid met anderen. Dankzij alle sociale media is iedereen zogenaamd met elkaar ‘verbonden’. Maar juist door al deze nieuwe vormen van communicatie zijn we onderhand met de telefoon en de computer vergroeid.
Deze zogenaamde verbondenheid daarvan zou je denken dat dit betekend dat je juist minder eenzaam zou zijn, maar ik denk dat sociale media er juist voor zorgt dat mensen eenzaam worden. Er wordt zoveel tijd besteedt aan online ‘sociale’ contacten dat dit een vervanging is geworden voor het face-to-face contact.
De verbinding van een telefoon is dus toch iets anders (blijkt wel) dan de verbondenheid die je ervaart in het werkelijke contact met anderen. Verbondenheid is het delen van leuke en ook minder leuke gebeurtenissen, ervaringen, moeilijke gesprekken, blunders in de kroeg, maar ook stiltes aan je keukentafel. Sommige van deze momenten mag je zeker vastleggen en eventueel delen. Maar doe het niet als het gaat om de ‘like’ op Facebook, want die gaat je eenzame gevoel niet wegnemen. “Likes” komen soms ook voort uit sociale druk, waarbij je je kunt afvragen of deze gemeend zijn. Ik vind het delen ook leuk en dat hoeft echt niet altijd zinvolle informatie te zijn. Als iets me laat lachen of een mening die me aan het denken zet dan pak ik daar uit wat ik wil op dat moment. Voel ik de behoefte niet dan doe ik het niet. Ik kan daarbij genieten van mensen die erop uit trekken en hun ervaringen delen. Voorzien van mooie beelden die me een kijkje geven in bijvoorbeeld een andere cultuur. Het brengt me dan op ideeën. Het voegt iets voor me toe.
Maar… bewust tijd maken voor mijn vrienden en vriendinnen, elkaar zien, lachen met elkaar, mooie gesprekken voeren, dat vind ik veel belangrijker. En niet de stemming laten bepalen door bijvoorbeeld een soms onbegrepen emoticon in een app-bericht. Maar wél de volgende morgen nasoezen in mijn bed en denken aan de mooie avond die ik heb gehad.
Dat geeft voor mij pas echt het gevoel van verbondenheid!
Monique ♥
Eenzaamheid wordt niet genezen door menselijk gezelschap. Eenzaamheid wordt genezen door contact met de werkelijkheid – Anthony de Mello.
Wil je hierop reageren laat dan hieronder je reactie achter!