Je leeftijd verbergen. Lijkt meer een vrouwen dan een mannending. Vrouwen kunnen daar wel eens omheen draaien. Ik persoonlijk heb er relatief weinig moeite mee. Af en toe wil ik ook wel eens klagen over mijn toegenomen leeftijd, maar dat zal wel vrouw eigen zijn. Mijn leeftijd van nu heeft daar overigens niets mee te maken. Klagen deed ik ook op mijn 20e/30e/40e en dan over de onzekerheden van dat moment. En als ik daar nu op terugkijk denk ik; jezus waar maakte ik me druk over. Die allereerste keer dat er ‘u’ en ‘mevrouw’ tegen me werd gezegd. Dat was pas een openbaring. Ik voel me nog lang niet ‘u’ en al helemaal niet ‘mevrouw’…
‘Je huid hoeft je leeftijd niet te verraden’, roept een reclamespotje me toe. Maar waarom niet? Waarom toch die geheimzinnigheid over je leeftijd zodra je de dertig bent gepasseerd? Over niet al te lange tijd ga ik vijftig kaarsjes uitblazen en daar ben ik juist trots op. In goede gezondheid en nog redelijk goed geconserveerd. Dat wil niet automatisch zeggen dat ik morgens in de spiegel kijk en denk; ‘jihaa, ik heb er weer een rimpel bijgekregen’. Ik blijf een ijdele vrouw en dat is dan weer net een brug te ver om daarover te gaan juichen.
Maar goed, ik wijk af, waarom liegen we massaal over onze leeftijd? Waarom mag niemand weten hoe oud je bent op Facebook/Twitter/Instagram? Waarom smokkelen sommige tien jaar van hun leeftijd af op datingsites? Volgens mij riskeer je dan juist het tegengestelde. (Hmm… die ziet er best oud uit voor haar leeftijd). Ik heb nog nooit over mijn leeftijd gelogen en áls ik dat nu nog zou doen, dan zou ik er eerder een paar jaartjes aan vastplakken. Loop ik nog de kans dat ze zeggen; ‘Zo, ben jij vijftig? Zou je ook niet zeggen’.
Op het moment dat ik dertig werd, was ik blij en trots. Ik vond het fantastisch. Dertig zijn voelde groots. Ik zou eindelijk voor vol worden aangezien, maar nog niet als oud. Als dertiger behoorde ik immers nog voor een groot deel bij de jeugd en met een beetje geluk zat ik nog lang niet op de helft van mijn leven.
Nu ik veertiger ben ben ik nog steeds trots en blij. Als ik terugblik heeft er in de afgelopen jaren alleen maar persoonlijke groei plaatsgevonden en heb ik dingen gedaan die ik altijd al heb willen doen. Hoe mooi is dat?
En dan komt ‘Sara’… Het grootste nadeel van ouder worden, is voor mij dat dierbaren één voor één weg zullen vallen. Ik ben al vaak geconfronteerd met het wegvallen van jonge mensen, maar steeds vaker zal ik geconfronteerd worden met het onoverkomelijke einde. Ik hoop dan ook dat ik Sara überhaupt tegen zal komen. En als dat zo mag zijn dan weet ik zeker dat ik mijn leeftijd nog steeds niet ga verbergen. Ik ben gelukkig met elk jaar dat ik erbij krijg en vier dat uitbundig met een grote fles wijn, mijn dierbaren en kijk naar de toekomst die nog voor me ligt.
‘De tijd gaat voorbij’ zeggen we,
maar we vergissen ons:
de tijd blijft en wij zijn het,
die voorbij gaan.– François Raspail –
Ik tel de lachrimpels. Ik tel mijn zegeningen. Ik tel mijn verjaardagskaarsjes en vertél het gewoon.
Monique ♥
Camille
5 maart 2018 at 12:06 (7 jaar ago)leeftijd speeld bij mij geen rol, ik voel mij goed wij hebben het goed, en wij hopen het nog lang goed te hebben (hoop is het laatste dat sterft)
krachtigmooi
5 maart 2018 at 13:36 (7 jaar ago)wat zeg je dat mooi! 🙂
Babs
5 maart 2018 at 19:34 (7 jaar ago)Helemaal mee eens! Toen ik dertig werd voelde dat ook aan als “goed”. Het klopt ook dat je op iedere leeftijd wel iets hebt waar je niet tevreden over bent. Als ik lees bij een ander: “Ow, ik word al 25!” dan moet ik altijd even lachen. Ik zou willen dat ik het was. Maar het blijft natuurlijk relatief allemaal.
Als ik nu foto’s van vroeger zie, waar ik toendertijd van gruwelde vind ik ze nu weer hartstikke leuk. Wat zag ik er goed uit denk ik dan.
Leeftijd is tot op zekere hoogte maar een getal, al zou je dat ook aan bedrijven moeten wijsmaken. Het was wel pijnlijk toen ik te horen kreeg dat ik ergens niet voor in aanmerking kwam omdat ik te oud was. Alsof huidverzorging en make-up eindigt op de 40ste? En niet beseffende dat het merendeel van mijn lezers bestaat uit 20 tot 35 jarigen. Tja, dat was wel even “au”… 😉
krachtigmooi
5 maart 2018 at 20:59 (7 jaar ago)Hi Babs, Eens! Iedere leeftijd heeft zijn voor- en zijn nadeel en klagen is natuurlijk ook vrouweigen 😉 En wat betreft huidverzorging na je veertigste zou voor bedrijven “de doelgroep” moeten zijn. Dan word er de meeste zorg aan besteed en het meeste geld… Ik lees al je artikelen omdat er een eerlijke mening uitrolt en dat is pas waardevol!;-)