Krachtig Mooi… ♥ Maandagmorgen 9 Januari 2017. Het is koud buiten en het is vandaag precies 2 jaar en 4 dagen geleden dat ik mijn persoonlijke blog “Krachtig Mooi” de lucht in knalde. Ik weet het nog goed, volle maan en met knikkende knieën ging ik on-line. Doodeng. Wie zat er nu te wachten op mijn hersenspinsels die ik wilde delen? Maar ik wilde schrijven, schrijven vanuit mijn hart. Dat was het idee. Het werkt namelijk ontspannend voor me om de dingen die ik meemaak, zowel privé als via mijn werk, van me af te schrijven. Dit alles zonder opgelegde druk of commercieel belang, maar vanuit eigen beleving. Puur ter ontspanning en door het aan papier toe te vertrouwen is het uit mijn systeem en geeft het mij rust. Als ik een stukje herkenning bij een ander kan achterlaten of iemand ermee kan helpen is dat mooi meegenomen, maar in de eerste plaats doe ik het voor mezelf. Dus ik begon en legde het vast in deze persoonlijke blog die ik omdoopte tot Krachtig Mooi!
En nu zijn we weer 2 jaar verder. Twee jaren waarin ik veel nieuwe mensen heb ontmoet, die me inspireerde en/of intrigeerde. Maar ook mensen die door deze persoonlijke blog de weg naar mijn praktijk hebben gevonden. Deze is gaan groeien en is nog steeds groeiende. Hier ligt ook mijn hart. Ik ben in Juni gestart met het geven van telefonische consulten, waardoor mijn bereik door het hele land ging. Ik had dit niet kunnen dromen, maar het voelt stiekem wel heel goed.
Maar vooral mijn vele, nog steeds toenemende lezers. Ik krijg hartverwarmende berichten van mensen die zich herkennen in mijn blogs en ben ze dankbaar voor het lezen en het reageren. De gedachten van een veertigplusser… Het is een andere fase waar ik nu in zit. Er zit een andere beleving bij veel zaken en mijn leven houdt niet op na mijn veertigste. Als ik 80 mag worden zit ik nu al over de helft. Mijn emoties zijn anders, mijn relativeringsvermogen is anders, ik heb andere onzekerheden en maak andere keuzes dan in mijn early twenties. Kortom er beweegt nog veel bij me, dus nog genoeg om over te schrijven.
Ik kijk dus terug op veelbewogen jaren en ga ook deze persoonlijke blog voortzetten in het nieuwe jaar. Geen goede voornemens in deze blog, maar doorgaan in de lijn die voor mij comfortabel voelt. Ik stel daarbij mezelf een doel en werk daar naartoe, maar als het halverwege niet meer lekker voelt steek ik er geen energie meer in. Dat is het verschil nu in mijn leeftijd. Vroeger zou ik daar mee doorgaan, omdat ik het anders als een persoonlijk falen ervaarde. Nu weet ik dat als iets niet meer goed voelt, dan is je koers veranderen de beste optie. Als de passie verdwijnt dan zijn er andere zaken die belangrijk voor me zijn. En dat is dan zo. Ik maak nu andere keuzes en haal de ‘moet’ eraf. Ik hoor, zie en voel daardoor veel meer en sta dichter bij mezelf!
Dromen heb ik nog steeds, ik jaag ze ook nog na, maar luister nu nog meer naar mijn hart! Voor ‘nu’ ga ik genieten van een nieuwe dag, dat lijkt me voor vandaag tóch een mooi voornemen! 🙂
Monique ♥
Wil je hier op reageren laat dan hieronder je reactie achter↓
To begin, begin.