VERDRIET

Het is al een paar dagen mooi weer en daar geniet ik van. Mooi weer stemt mensen over het algemeen goed. Ik ga tussendoor nog lekker naar buiten en energie stroomt. Maar wat nu als het even niet zo lekker stroomt? In de afgelopen dagen heb ik veel te maken gehad met mensen die kampen met verdriet. Alsof het ineens weer komt bovendrijven wat geruime tijd zorgvuldig is weggestopt of is gecamoufleerd. Wellicht is er een verband met het jaargetijde. Als de blaadjes van de bomen vallen… Verdriet om het verlies van een dierbare, een ouder, een broer, een zus, een goede vriend of vriendin. Maar ook het verlies van een geliefde of een gekwetst hart. Ineens getriggerd worden door bepaalde muziek die je hoort op de radio, waardoor je iets opnieuw beleeft of jezelf erin herkent.

2909795781_12cccc7b8f“Het is zo’n naar gevoel, hoe kom ik daar zo snel mogelijk vanaf?” Ik hoor dit vaak als het gaat over verdriet. Ik herken het ook zeker. Geconfronteerd worden met iets naars in je leven en intens geraakt worden. Worstelend met gevoelens van onmacht, verdriet, boosheid gepaard met de nodige tranen. Jezelf afvragend: ‘Waarom gebeurd me dit nu’?, ‘Dit heb ik toch niet verdiend’? Je wilt ergens naartoe, op zoek naar een schouder, maar weet niet naar wie… Vrienden wil je niet belasten met die ‘nare’ emoties. Tranen zitten hoog, je mascara loopt uit, je krijgt dikke ogen, je weet niet wat je nu eigenlijk écht wil zeggen en je vraagt je af wat ze wel van je zullen denken. Op ongevraagd advies zit je niet te wachten of nog erger, je voelt dat ze je gaan mijden. Je kunt je dan heel alleen voelen met je verdriet…

Het is wel te begrijpen. Iemand die verdriet heeft in je directe omgeving, daar word je zelf ook niet vrolijker van. Dus zijn we geneigd dit verdriet het liefst zo snel mogelijk van ons af te werpen. Niet aan denken, dan is het er niet. We zijn tevens bereid om naar buiten toe maar weer de vrolijke frans uit te hangen terwijl diep van binnen het verdriet verder een weg aan het banen is… Maar hoe harder je iets wegduwt, hoe harder het zich verzet en gaat terug duwen. Door iets te voeden wordt het namelijk sterker.

Maar hoe ga ik hier dan mee om?

Door gewoon te ‘voelen’, want net zoals iedere andere emotie, wil ook verdriet gezien worden. Ik weet nu dat ik niet hoef te veranderen als ik verdrietig, boos of in mijn onmacht zit. Het mag er zijn. Het stelt me in staat mijn hart open te breken en mijn kwetsbaarheid te laten zien. Dus eigenlijk heeft het wel iets ‘Krachtig Moois’. Ik accepteer dan mijn verdriet en dat stelt mij tevens ook in staat om te gaan met het verdriet van een ander.

dd07e13cc0adf82bbaf84050e362734eZowel zakelijk als privé heb ik vele mooie tissue dozen altijd bij de hand voor mensen die even lekker uit willen huilen. Ik luister dan met mijn hart en ben de stille getuige van dat allesoverheersende gevoel dat we ‘verdriet’ noemen…

Monique 

Wil je hierop reageren, laat dan hieronder je reactie achter!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

NIETS MOOIS MISSEN?

Vul dan je email adres in om je in te schrijven op deze blog en email meldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

0
Web Design BangladeshWeb Design BangladeshMymensingh